Terapia rodzin

Jest to terapia, w której bierze udział cała rodzina. Wynika to z założenia, że rodzina jest systemem przez cały czas pozostający w bardzo ważnych wzajemnych relacjach. Problemy jednej osoby w rodzinie, nie mogą pozostać bez wpływu na innych członków rodziny i odwrotnie, inni członkowie rodziny mogą wpływać na pojawienie się problemu.

W procesie terapii zajmujemy się nie poszukiwaniem winnych, ale poszukiwaniem takich obszarów zmiany, którą mają wpływ na zgłaszane zmartwienie. W tej formie terapii wszyscy uczestnicy sesji mają tak samo ważny głos, a terapeuta zainteresowany jest tym, co ma każdy do powiedzenia, niezależnie od wieku. Członkowie rodziny najlepiej znają swoje uczucia, niepokoje i zmartwienia, są „ekspertami” od swojej rodziny. Jednak najczęściej są w tej samej rodzinie, ale każdy widzi ją inaczej i inaczej rozumie. Może warto usłyszeć się nawzajem?

Rolą terapeuty jest nie tylko zebranie tych informacji, ale również zobrazowanie tego co dla rodziny pozostaje niezrozumiałe, uświadomienie jaką funkcję w rodzinie pełni „objaw” oraz wspólnie z rodziną poszukać możliwych rozwiązań.

Terapię rodzinną warto wybrać, gdy:

– gdy rodzice niepokoją się zachowaniem dziecka, gdyż jest ono inne niż do tej pory np. dziecko jest wybuchowe, zamknięte w sobie itd.,

– gdy w rodzinie występuje anoreksja, bulimia, zachowania opozycyjno-buntownicze, próby samobójcze,

– gdy rodzina przeżywa stress związany ze zmianą etapu – np. kryzys związany z przejściem z fazy z rodziny z dziećmi do fazy rodziny z nastolatkiem lub fazy „opuszczonego gniazda”,

– gdy choroba psychiczna lub somatyczna powoduje zmiany w rodzinie, które wymagają jej przeorganizowania,

– kiedy uznajemy, że relacje w rodzinie przyczyniają się do powstawania „objawu” u innego członka rodziny,

– gdy rodzina przeżywa kryzys życiowy – śmierć kogoś bliskiego, rozwód lub inną zmianę, z którą trudno sobie poradzić,

– gdy członkowie rodziny mają trudności we wzajemnych kontaktach np. kłótnie wybuchają z byle powodu, ciągłe nieporozumienia, nie można podjąć wspólnych decyzji.

Warto wiedzieć:

– rodzina zawsze się kocha i zna najlepsze rozwiązania, na terapie przychodzą tylko troskliwe i opiekuńcze rodziny,

– terapia rodzinna jest dobrowolna i potrzebna jest zgoda wszystkich uczestników, jednak jeśli ktoś ma wątpliwości i obawy, co do sensu terapii to warto przyjść i porozmawiać o tym wspólnie z terapeutą,

– pozytywna zmiana, a więc służąca całej rodzinie wymaga zaangażowania wszystkich członków rodziny, a nie tylko jednego,

– psychoterapia zmienia tylko to, co każdy członek rodziny chce zmienić,

– osoby, które w wyniku pracy rodzinnej, uświadomią sobie problem własny, nad którym chcą pracować samodzielnie, mają szansę psychoterapii indywidualnej w naszym Ośrodku Psychoterapii „W Dialogu” w Lublinie,

– czasem w trakcie terapii poszczególni członkowie rodziny mają poczucie, że nasilają się ich emocje, w tym smutku, bezradności lub złości. Pamiętajcie, że jest to faza przejściowa – niezbędna do dokonania zmian. Często świadczący to o postępie terapii, a nie impasie. Warto rozmawiać o tym z terapeutą, dzielić się uczuciami i wątpliwościami.